اصل ادب
یکی از برترین معرف های شخصیت هر فرد «ادب» و تنظیم رفتار و گفتار براساس زیباترین شکل و رعایت ظرافت در گفتار، رفتار و ارتباطات می باشد. مرحوم علامه طباطبایی در تعریف ادب می فرمایند:
«هیأت زیبا و پسندیده ایست که طبع و سلیقه چنین سزاوار می داند که هر عمل مشروعی چون دینی باشد مانند دعا و امثال آن و چه مشروع عقلی باشد مانند دیدار دوستان، بر طبق آن هیأت واقع شود، به عبارت دیگر، ادب عبارتست از ظرافت عمل و معلوم است که عمل وقتی ظریف و زیبا جلوه میکند که اولا مشروع بوده و منع تحریمی نداشته باشد، پس در ظلم و دروغً و خیانت و کارهای شنیع و قبیح ادب معنا ندارد و ثانیاً عمل اختیاری باشد، یعنی ممکن باشد که آن را در چند هیأت و شکل درآورد و شخصی به اختیار خود آن را به وجهی انجام دهد که مصداق ادب واقع شود».
بر مبنای این تعریف ادب به معنای، انتخاب زیباترین و بهترین واژگان در مکالمات روزمره، بهترین برخورد در نگاه ،راه رفتن، ایستادن، امر به معروف، نهی از منکر، نظم بخشی و… است که رعایت آن در محضر بزرگان ضرورتی دو چندان مییابد و بر خادمان آستان قدس رضوی است که در محضر بزرگی بی بدیل چون حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام همه مراتب ادب را به شایستگی رعایت کنند، زیرا اولا خدّام حرم، به حرم و بلکه به خود صاحب حرم، امام رضًا علیه السلام، منتسب اند و ثانیاً خادمان به خاطر نگاه تقدّس آمیزی که زائران به ایشان دارند، الگویی تمام عیار به شمار می آیند و ثالثاً لازم است زائران با آموختن ادب از سربازان و خادمان امام رضا علیه السلام این سوغات معنوی را با خود به اوطان خویش ببرند و از این رهگذر فرهنگ ادب در جامعه گسترش یابد .
در سخنان حضرت علی علیه السلام در اهمیت و جایگاه ادب آمده است:
«زیور شما ادب است»
«برترین شرافت ادب است».
«تو به ادب خود ارزش می یابی، پس آن را با بردباری زینت بخش»
یکی از برترین معرف های شخصیت هر فرد «ادب» و تنظیم رفتار و گفتار براساس زیباترین شکل و رعایت ظرافت در گفتار، رفتار و ارتباطات می باشد. مرحوم علامه طباطبایی در تعریف ادب می فرمایند:
«هیأت زیبا و پسندیده ایست که طبع و سلیقه چنین سزاوار می داند که هر عمل مشروعی چون دینی باشد مانند دعا و امثال آن و چه مشروع عقلی باشد مانند دیدار دوستان، بر طبق آن هیأت واقع شود، به عبارت دیگر، ادب عبارتست از ظرافت عمل و معلوم است که عمل وقتی ظریف و زیبا جلوه میکند که اولا مشروع بوده و منع تحریمی نداشته باشد، پس در ظلم و دروغً و خیانت و کارهای شنیع و قبیح ادب معنا ندارد و ثانیاً عمل اختیاری باشد، یعنی ممکن باشد که آن را در چند هیأت و شکل درآورد و شخصی به اختیار خود آن را به وجهی انجام دهد که مصداق ادب واقع شود».
بر مبنای این تعریف ادب به معنای، انتخاب زیباترین و بهترین واژگان در مکالمات روزمره، بهترین برخورد در نگاه ،راه رفتن، ایستادن، امر به معروف، نهی از منکر، نظم بخشی و… است که رعایت آن در محضر بزرگان ضرورتی دو چندان مییابد و بر خادمان آستان قدس رضوی است که در محضر بزرگی بی بدیل چون حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام همه مراتب ادب را به شایستگی رعایت کنند، زیرا اولا خدّام حرم، به حرم و بلکه به خود صاحب حرم، امام رضًا علیه السلام، منتسب اند و ثانیاً خادمان به خاطر نگاه تقدّس آمیزی که زائران به ایشان دارند، الگویی تمام عیار به شمار می آیند و ثالثاً لازم است زائران با آموختن ادب از سربازان و خادمان امام رضا علیه السلام این سوغات معنوی را با خود به اوطان خویش ببرند و از این رهگذر فرهنگ ادب در جامعه گسترش یابد .
در سخنان حضرت علی علیه السلام در اهمیت و جایگاه ادب آمده است:
«زیور شما ادب است»
«برترین شرافت ادب است».
«تو به ادب خود ارزش می یابی، پس آن را با بردباری زینت بخش»
