گام 9
اصل زینت امام بودن، نه امام را زینت خود قرار دادن!
دوستان و شیعیان اهل بیت علیهم السلام بنابر انگیزه دوستی خود به آن بزرگواران به چند گروه تقسیم می شوند، برخی اهل بیت علیهم السلام را سپر اهداف دنیایی خود و کسب اعتبارات دنیایی و زینت خود قرار میدهند و در پشت نقاب شیعه گری و خدمتگزاری به این خاندان در پی جلب توجه دیگران و کسب وجهه دنیایی اند که جایگاهی نزد اهل بیت علیهم السلام ندارند ،امّا برخی از دوستان خالص، که در پی جلب رضایت اهل بیتند با خودسازی و گردن نهادن به فرامین ایشان تا جایی پیش می روند که زینت امامان محسوب میگردند؛ این گروه که ارادتی خالصانه و بدور از شائبه های دنیوی دارند در پیشگاه امامان علیهم السلام از منزلتی والا برخوردارند .
روایات متعددّی از اهل بیت علیهم السلام در ردّ گروه اول و تأیید گروه دوم و دستور اکید مبنی بر زینت بودن شیعیان برای آن بزرگواران وارد شده است .
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«مردم درباره ما بر سه گروهند: گروهی ما را دوست دارند چون منتظر قائم ما هستند تا از دنیای ما به نوایی برسند، اینان سخنان ما را می گویند و آنها را حفظ می کنند امّا به کردار ما رفتار نمی کنند. به زودی خداوند این عدّه را در آتش محشور خواهد کرد؛ گروهی ما را دوست دارند و سخن ما را می شنوند و به اعمال ما رفتار می کنند تا به نام ما مردم را بچاپند، خداوند شکم این عدّه را از آتش پر می کند و گرسنگی و تشنگی را برایشان مسلّط میکند. گروهی ما را دوست دارند و گفتار ما را حفظ می کنند و امر ما را اطاعت می نمایند و برخلاف کردار ما رفتار نمی کنند، اینان از ما هستند و ما از آنان».
«شیعه سه نوع است: دوستدار مهرورز (و أهل عمل) چنین شیعه ای از ماست. شیعه ای که خود را به ما می آراید و کسی که خود را (حقیقتاً با اقتدا) به ما بیاراید، ما مایه آراستگی او هستیم و شیعه ای که ما را وسیله ی ارتزاق خود قرار می دهد ،کسی که به وسیله ی ما ارتزاق کند به فقر گرفتار آید».
قال الباقر علیه السلام:
(الشیعة ثلاثة أصناف: صنفٌ یتزینون بنا و صنفٌ یستأکلون بنا و صنفٌ منّا و إلینا)
«شیعیان سه دسته اند: دسته ای به وسیله ما خود را میآرایند (با انتساب خود به ما برای خویشتن کسب آبرو و حیثیت میکنند) و دسته ای از طریق ما ارتزاق میکنند و دسته ای از ما هستند و بامایند».
قال الصادق علیه السلام:
(معاشر الشیعة، کونوا لنا زیناً و لا تکونوا علینا شیناً، قولوا للناس حسناً و احفظوا ألسنتکم و کفّوها عن الفضول و قبیح القول.)
«ای گروه شیعیان! زیور ما باشید و مایه ننگ و زشتی ما نباشید. با مردم، نیکو سخن بگویید و زبانهایتان را نگهدارید و آنها را از زیان گویی و زشت گویی باز دارید».
ابو ربیع شامی گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم. دیدم اتاق پر از جمعیت است و از خراسانی و شامی تا دیگر نقاط در آنجا حضور دارند و من جایی برای نشستن نیافتم. حضرت که تکیه داده بود، (راست) نشست و آنگاه فرمود: ای شیعیان آل محمّد! بدانید که از ما نیست کسی که در هنگام خشم خویشتنداری نکند و با همنشین خود خوش ننشیند و با کسی که با او خوش خلقی میکند، خوش خلق نباشد و با رفیق خود نیکو رفاقت نکند و برای همسایه اش همسایه خوبی نباشد و نمک هم نمک خود را پاس ندارد. ای شیعیان آل محمّد! تا میتوانید پرهیزگار باشید .« و لا حول و لا قوة إلاّ بالله»
اصل زینت امام بودن، نه امام را زینت خود قرار دادن!
دوستان و شیعیان اهل بیت علیهم السلام بنابر انگیزه دوستی خود به آن بزرگواران به چند گروه تقسیم می شوند، برخی اهل بیت علیهم السلام را سپر اهداف دنیایی خود و کسب اعتبارات دنیایی و زینت خود قرار میدهند و در پشت نقاب شیعه گری و خدمتگزاری به این خاندان در پی جلب توجه دیگران و کسب وجهه دنیایی اند که جایگاهی نزد اهل بیت علیهم السلام ندارند ،امّا برخی از دوستان خالص، که در پی جلب رضایت اهل بیتند با خودسازی و گردن نهادن به فرامین ایشان تا جایی پیش می روند که زینت امامان محسوب میگردند؛ این گروه که ارادتی خالصانه و بدور از شائبه های دنیوی دارند در پیشگاه امامان علیهم السلام از منزلتی والا برخوردارند .
روایات متعددّی از اهل بیت علیهم السلام در ردّ گروه اول و تأیید گروه دوم و دستور اکید مبنی بر زینت بودن شیعیان برای آن بزرگواران وارد شده است .
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«مردم درباره ما بر سه گروهند: گروهی ما را دوست دارند چون منتظر قائم ما هستند تا از دنیای ما به نوایی برسند، اینان سخنان ما را می گویند و آنها را حفظ می کنند امّا به کردار ما رفتار نمی کنند. به زودی خداوند این عدّه را در آتش محشور خواهد کرد؛ گروهی ما را دوست دارند و سخن ما را می شنوند و به اعمال ما رفتار می کنند تا به نام ما مردم را بچاپند، خداوند شکم این عدّه را از آتش پر می کند و گرسنگی و تشنگی را برایشان مسلّط میکند. گروهی ما را دوست دارند و گفتار ما را حفظ می کنند و امر ما را اطاعت می نمایند و برخلاف کردار ما رفتار نمی کنند، اینان از ما هستند و ما از آنان».
«شیعه سه نوع است: دوستدار مهرورز (و أهل عمل) چنین شیعه ای از ماست. شیعه ای که خود را به ما می آراید و کسی که خود را (حقیقتاً با اقتدا) به ما بیاراید، ما مایه آراستگی او هستیم و شیعه ای که ما را وسیله ی ارتزاق خود قرار می دهد ،کسی که به وسیله ی ما ارتزاق کند به فقر گرفتار آید».
قال الباقر علیه السلام:
(الشیعة ثلاثة أصناف: صنفٌ یتزینون بنا و صنفٌ یستأکلون بنا و صنفٌ منّا و إلینا)
«شیعیان سه دسته اند: دسته ای به وسیله ما خود را میآرایند (با انتساب خود به ما برای خویشتن کسب آبرو و حیثیت میکنند) و دسته ای از طریق ما ارتزاق میکنند و دسته ای از ما هستند و بامایند».
قال الصادق علیه السلام:
(معاشر الشیعة، کونوا لنا زیناً و لا تکونوا علینا شیناً، قولوا للناس حسناً و احفظوا ألسنتکم و کفّوها عن الفضول و قبیح القول.)
«ای گروه شیعیان! زیور ما باشید و مایه ننگ و زشتی ما نباشید. با مردم، نیکو سخن بگویید و زبانهایتان را نگهدارید و آنها را از زیان گویی و زشت گویی باز دارید».
ابو ربیع شامی گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم. دیدم اتاق پر از جمعیت است و از خراسانی و شامی تا دیگر نقاط در آنجا حضور دارند و من جایی برای نشستن نیافتم. حضرت که تکیه داده بود، (راست) نشست و آنگاه فرمود: ای شیعیان آل محمّد! بدانید که از ما نیست کسی که در هنگام خشم خویشتنداری نکند و با همنشین خود خوش ننشیند و با کسی که با او خوش خلقی میکند، خوش خلق نباشد و با رفیق خود نیکو رفاقت نکند و برای همسایه اش همسایه خوبی نباشد و نمک هم نمک خود را پاس ندارد. ای شیعیان آل محمّد! تا میتوانید پرهیزگار باشید .« و لا حول و لا قوة إلاّ بالله»